മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചതിലെ ദൈവത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം റോമർ 9:21 വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചതിലെ ദൈവോദ്ദേശ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വെളിപാടിൽ ഈ വാക്യം നിസ്തുലമാണ്. ഈ വാക്യം കൂടാതെ, മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചതിലുള്ള ദൈവത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം അവനെ, തന്നെ ഉൾക്കൊള്ളുവാനുള്ള തന്റെ പാത്രമാക്കുക എന്നതായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കുവാൻ നമുക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും. നാം ദൈവത്തിൻ്റെ പാത്രങ്ങളാണെന്നും ദൈവം നമ്മുടെ ഉൾക്കോള്ളാണെന്നും നാമെല്ലാവരും നന്നായി മനസ്സിലാക്കണം. നാം മൺപാത്രങ്ങളാണ്, ദൈവമാണ് നിധിയും ഉൾക്കോള്ളും. ദൈവത്തിൻ്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് ഒരു ലക്ഷ്യമുണ്ട്—ദൈവത്തെ ഉൾക്കൊള്ളുവാനും അവനെ നിത്യമായി ആവിഷ്‌ക്കരിക്കുവാനും ധാരാളം പാത്രങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കുക. നാം അവനെ അവൻ എന്തായിരിക്കുന്നുവോ അത് ആവിഷ്കരിക്കുവാനും അവൻ നമ്മിലും നമ്മോടുകൂടെയും തേജസ്സ്‌ക്കരിക്കപ്പെടുന്നതിനുമായി അവനുമായി ഒന്നായിത്തീരുന്നതു വരെയും അവനെ നമ്മിലേക്ക് എടുക്കുവാനും നമ്മുടെ ജീവനും ജീവ സഹായവുമായി അവനെ ഉൾക്കൊള്ളുവാനും കഴിയുന്ന വിധത്തിലാണ് ദൈവം നമ്മെ സൃഷ്ടിച്ചത്. ഇതാണ് ദൈവത്തിൻ്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൻ്റെ നിത്യമായ ലക്ഷ്യം. നമ്മുടെ നിത്യമായ ദൈവകല്പിതവും കൂടിയാണത്. വചനത്തിൻ്റെ ഈ ഭാഗം ദൈവത്തിനായുള്ള നമ്മുടെ പ്രയോജനത്തിന്റെ ഉച്ചസ്ഥിതിയെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു, അത് അവനാൽ നാം ദാസന്മാരും പുരോഹിതന്മാരും രാജാക്കന്മാരും എന്ന നിലയിൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുവാനല്ല, മറിച്ച് അവനെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിനും ആവിഷ്‌ക്കരിക്കുന്നതിനുമുള്ള പാത്രങ്ങളായിരിക്കുന്നതിനാണ്. നാം ദൈവത്തിൻ്റെ പാത്രങ്ങളായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടണമെങ്കിൽ, തീർച്ചയായും അവൻ നമ്മോടുകൂടെ ഒന്നായിരിക്കണം. നാം അവൻ്റെ പാത്രവും അവൻ്റെ ആവിഷ്കാരവും ആകുന്നു; അവൻ നമ്മുടെ ഉൾക്കോള്ളും ജീവനുമാണ്. നാം അവനാൽ ജീവിക്കേണ്ടതിന് അവൻ നമ്മിൽ ജീവിക്കുന്നു. അവനും നാമും, നാമും അവനും, ഒടുവിൽ ജീവനിലും സ്വഭാവത്തിലും ഒന്നായിരിക്കും.