റോമർ 12-ൽ അന്യഭാഷകളിൽ സംസാരിക്കുവാനുള്ള വരങ്ങൾ, വ്യാഖ്യാനം, രോഗശാന്തി, അത്ഭുതങ്ങൾ എന്നിവ പരാമർശിച്ചിട്ടില്ല എന്ന വസ്തുത നാം എല്ലാവരിലും മതിപ്പുളവാക്കേണ്ടതുണ്ട്. അത്തരം വരങ്ങൾ അത്ഭുത വരങ്ങളാണ്, എന്നാൽ റോമർ 12-ൽ ജീവനിലുള്ള കൃപ വരങ്ങൾ നാം കാണുന്നു. ബിലെയാമിൻ്റെ കഴുത മനുഷ്യഭാഷയിൽ സംസാരിക്കുന്നതാണ് അത്ഭുത വരത്തിന്റെ ഒരു ഉദാഹരണം. കഴുതയ്ക്ക് മനുഷ്യജീവൻ ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും അത് മനുഷ്യഭാഷയാണ് സംസാരിച്ചത്. നിസ്സംശയം, അത് ഒരു അത്ഭുത വരമായിരുന്നു. റോമർ 12-ൽ പട്ടികപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന വരങ്ങൾ അത്ഭുത വരങ്ങളല്ല; അവ ജീവനിലുള്ള കൃപ വരങ്ങളാണ്. നിങ്ങൾ ദൈവത്തെ ജീവനായി ആസ്വദിക്കുകയും ജീവനിൽ വളരുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ജീവന്റെ വളർച്ചയ്ക്ക് അനുസൃതമായി, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു നിശ്ചിത വൈദഗ്ധ്യമോ കഴിവോ ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നു. ഇതിനെയാണ് നാം ജീവനിലുള്ള കൃപ വരം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഒരു നവജാത ശിശുവിനെ പരിഗണിക്കുക. ജനനസമയത്ത് കുഞ്ഞിന് ആവശ്യമായ എല്ലാ അവയവങ്ങളും ഉണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, ജനനസമയത്ത് കുഞ്ഞിന് ജീവന്റെ വളർച്ചയുടെ പര്യാപ്തമായ അളവില്ലാത്തതിനാൽ കുറച്ച് അവയവങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ പ്രവർത്തിക്കുവാൻ കഴിയൂ, അമ്മ കുഞ്ഞിനെ എത്രത്തോളം പോറ്റുന്നുവോ അത്രയധികം കുഞ്ഞു വളരുന്നു. ഒരു നിശ്ചിത സമയത്തിന് ശേഷം കുഞ്ഞു നടക്കുവാനും മറ്റൊരു കാലയളവിനു ശേഷം കുഞ്ഞിന് സംസാരിക്കുവാനും കഴിയും. ഒടുവിൽ, അവൻ പൂർണ്ണ വളർച്ച എത്തുകയും, അവൻ്റെ എല്ലാ കഴിവുകളും പ്രായോഗിക ഉപയോഗത്തിനായി പൂർണ്ണമായും വളർത്തിയെടുക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും. അവൻ പക്വത പ്രാപിക്കുമ്പോൾ, അവന് ആവശ്യമായ കഴിവുകൾ ഉണ്ടായിരിക്കും, ഈ കഴിവുകൾ ജീവന്റെ വളർച്ചയിൽ നിന്ന് ഉളവാകുന്ന വരങ്ങളാണ്. റോമർ 12-ൽ വരങ്ങൾ എന്നതുകൊണ്ട് പൗലോസ് ഉദ്ദേശിച്ചത് ഇതാണ്.